mocněnec
mocněnec (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) mat. podstawa potęgi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mocněnec mocněnce / mocněnci dopełniacz mocněnce mocněnců celownik mocněnci mocněncům biernik mocněnec / mocněnce mocněnce wołacz mocněnci / mocněnče mocněnce / mocněnci miejscownik mocněnci mocněncích narzędnik mocněncem mocněnci
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: