mirus

mirus (język łaciński)

wymowa:

IPA: [ˈmiːrus]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niesamowity, cudowny, wspaniały

(1.2) dziwny

odmiana:

(1.1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	mirus	mira	mirum	mirī	mirae	mira
dopełniacz	mirī	mirae	mirī	mirōrum	mirārum	mirōrum
celownik	mirō	mirae	mirō	mirīs
biernik	mirum	miram	mirum	mirōs	mirās	mira
ablatyw	mirō	mirā	mirō	mirīs
wołacz	mire	mira	mirum	mirī	mirae	mira

przykłady:

składnia:

kolokacje:

mirus esse → zadziwiać, dziwić

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mirandus

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: