kinszaski
kinszaski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [cĩw̃ˈʃasʲci], AS: [ḱĩũ̯šasʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kinszaski kinszaska kinszaskie kinszascy kinszaskie dopełniacz kinszaskiego kinszaskiej kinszaskiego kinszaskich celownik kinszaskiemu kinszaskiej kinszaskiemu kinszaskim biernik kinszaskiego kinszaski kinszaską kinszaskie kinszaskich kinszaskie narzędnik kinszaskim kinszaską kinszaskim kinszaskimi miejscownik kinszaskim kinszaskiej kinszaskim kinszaskich wołacz kinszaski kinszaska kinszaskie kinszascy kinszaskie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kinszasa ż, kinszasyjczyk mos, kinszasyjka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) kinshasar
- czeski: (1.1) kinshaský
- rosyjski: (1.1) киншасский
- słowacki: (1.1) kinshaský
- ukraiński: (1.1) кіншаський
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 10.