invalidus

invalidus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) słaby, bezsilny

(1.2) niepasujący, nieadekwatny

odmiana:

(1.1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	invalidus	invalida	invalidum	invalidī	invalidae	invalida
dopełniacz	invalidī	invalidae	invalidī	invalidōrum	invalidārum	invalidōrum
celownik	invalidō	invalidae	invalidō	invalidīs
biernik	invalidum	invalidam	invalidum	invalidōs	invalidās	invalida
ablatyw	invalidō	invalidā	invalidō	invalidīs
wołacz	invalide	invalida	invalidum	invalidī	invalidae	invalida
stopień wyższy invalidior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik invalidior invalidius invalidiōrēs invalidiōra dopełniacz invalidiōris invalidiōrum celownik invalidiōrī invalidiōribus biernik invalidiōrem invalidius invalidiōrēs invalidiōra ablatyw invalidiōre invalidiōribus wołacz invalidior invalidius invalidiōrēs invalidiōra
stopień najwyższy invalidissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik invalidissimus invalidissima invalidissimum invalidissimī invalidissimae invalidissima dopełniacz invalidissimī invalidissimae invalidissimī invalidissimōrum invalidissimārum invalidissimōrum celownik invalidissimō invalidissimae invalidissimō invalidissimīs biernik invalidissimum invalidissimam invalidissimum invalidissimōs invalidissimās invalidissima ablatyw invalidissimō invalidissimā invalidissimō invalidissimīs wołacz invalidissime invalidissima invalidissimum invalidissimī invalidissimae invalidissima

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) validus

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. validus

czas. valeo

związki frazeologiczne:

etymologia:

połącznie łac. in- + validus

źródłosłów dla ang. invalid i franc. invalide (to dla pol. inwalida)

uwagi:

źródła: