elektrolyt
elektrolyt (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) chem. fiz. elektrolit
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik elektrolyt elektrolyty dopełniacz elektrolytu elektrolytů celownik elektrolytu elektrolytům biernik elektrolyt elektrolyty wołacz elektrolyte elektrolyty miejscownik elektrolytu elektrolytech narzędnik elektrolytem elektrolyty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
elektrolyt (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) chem. fiz. elektrolit
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. elektrolyzér m, elektrolýza ż
- przym. elektrolytický
- przysł. elektrolyticky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
elektrolyt (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) chem. fiz. elektrolit[1]
- odmiana:
- (1.1) en elektrolyt, elektrolyten, elektrolyter, elektrolyterna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. elektrolytisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik medyczny i farmaceutyczny w 11 językach, red. nacz. Evelyn Boss, MedPharm, Wrocław 2006, ISBN 83-60466-04-1, ISBN 978-83-60466-04-9, s. 267.