dwuczworogranny
dwuczworogranny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˌdvuʧ̑fɔrɔˈɡrãnːɨ], AS: [dvučforogrã•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• post. utr. dźw.• akc. pob.• gemin.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwuczworogranny dwuczworogranna dwuczworogranne dwuczworogranni dwuczworogranne dopełniacz dwuczworogrannego dwuczworogrannej dwuczworogrannego dwuczworogrannych celownik dwuczworogrannemu dwuczworogrannej dwuczworogrannemu dwuczworogrannym biernik dwuczworogrannego dwuczworogranny dwuczworogranną dwuczworogranne dwuczworogrannych dwuczworogranne narzędnik dwuczworogrannym dwuczworogranną dwuczworogrannym dwuczworogrannymi miejscownik dwuczworogrannym dwuczworogrannej dwuczworogrannym dwuczworogrannych wołacz dwuczworogranny dwuczworogranna dwuczworogranne dwuczworogranni dwuczworogranne nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwuczworogran
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Dwuczworogranny” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 600.
