bregne

bregne (język duński)

bregne (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. paproć

odmiana:

(1.1) en bregne, bregnen, bregner, bregnerne

przykłady:

(1.1) Trods behovet for fugtighed forekommer bregner også i tørre miljøer. → Mimo potrzeby wilgoci paproć występuje także w suchych środowiskach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. bräken < st.ang. bracce

uwagi:

źródła:

bregne (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. paproć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bregne (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. paproć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: