auskultacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

auskultacja (język polski)[edytuj]

auskultacja (1.1)
wymowa:
IPA[ˌawskulˈtaʦ̑ʲja], AS[au̯skultacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.u → ł akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. osłuchiwanie narządów wewnętrznych pacjenta[1]; zob. też osłuchiwanie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. auskultowanie n
przym. auskultacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „auskultacja” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975.