Aneks:Język polski - deklinacja nijaka II

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim

Deklinacja rzeczowników rodzaju nijakiego grupy II, zakończonych na -ko, -go, -cho.

W dopełniaczu lm następuje wymiana w temacie -k → -ek (np. ciastk|ociastek).

Tablica deklinacyjna z przykładową odmianą rzeczownika płuco (temat płuc). W celu ukazania użycia wszystkich końcówek dla lm M., D. odmieniono tylko tam dwa dodatkowe słowa: dziecko, ucho[1] – w pozostałych przypadkach i liczbach odmieniają się one według tego samego schematu.

Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga
mianownik -o
płuco
-a, -i, -y
płuca, (dzieci), (uszy)
dopełniacz -a
płuca
ø, -i, -u
płuc, (dzieci), (uszu)
celownik -u
płucu
-om
płucom
biernik (jak mianownik)
płuco
(jak mianownik)
płuca
narzędnik -(i)em[2]
płucem
-ami
płucami
miejscownik -u
płucu
-ach
płucach
wołacz (jak mianownik)
płuco
(jak mianownik)
płuca

Wszystkie rzeczowniki w W. lm mają tę samą formę jak w M. lm.

Wszystkie rzeczowniki rodzaju żeńskiego i nijakiego w B. lm mają tę samą formę co w M. lm.

Wszystkie rzeczowniki rodzaju nijakiego w B. i W. lp mają tę samą formę co w M. lp.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. podobnie odmienia się oko: okolm M. oczy i okolm D. oczu
  2. -iem po k i g, np. jabłk|ojabłk|iem

Źródła[edytuj]

Linki zewnętrzne[edytuj]