וועלן

וועלן (jidysz)

דער הונט וויל (2.1) אײַזקרעם

transliteracja:

YIVO: veln; polska: weln

wymowa:

IPA: /ˈvɛln/; IPA: [ˈvɛln̩]

znaczenia:

czasownik modalny

(1.1) … wyrażający chęć: chcieć, pragnąć

czasownik przechodni

(2.1) chcieć, pragnąć

(2.2) gotować, zagotowywać (mleko)

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. i 3. os. lm czasownika posiłkowego: וועל

rzeczownik, forma fleksyjna

(4.1) lm rzeczownika: וועל

czasownik zwrotny

(5.1) וועלן זיך → bezosob. chcieć się, zachciewać się

odmiana:

(1.1, 2.1) lp איך וויל, דו ווילסט, ער / זי / עס וויל ‖ lm מיר ווילן, איר ווילט, זיי ווילן ‖ fp האָבן + געוואָלט

(2.2) lp איך וועל, דו וועלסט, ער / זי / עס וועלט ‖ lm מיר וועלן, איר וועלט, זיי וועלן ‖ fp האָבן + געוועלט / געוואָלן

(5.1) tylko w 3. os. lp z zaimkiem rodzaju nijakiego: עס ווילט זיך

przykłady:

(1.1) איך וויל לעבן.‏ → Ja chcę żyć.

(5.1) עס ווילט זיך וויינען.‏ → Płakać się chce.

(5.1) עס ווילט זיך מיר זינגען און טאַנצן.‏ → Chce mi się śpiewać i tańczyć.

składnia:

(1.1) bezok. + וועלן → chcieć / pragnąć + bezok.

(2.1) B. + וועלן → chcieć + B./D., pragnąć + D.

(5.1) C. + עס ווילט זיך → chce się / zachciewa się + C.

kolokacje:

(2.1) בעסער וועלן → chcieć bardziej, woleć, przedkładać

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1, 2.1, 5.1) czas. וועל, וואָלט

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1, 2.1, 5.1) śwn. wellen, por. niem. wollen

(2.2) śwn. wellen, por. niem. wällen

uwagi:

(1.1, 2.1, 5.1) por. t. וועל (wel) oraz וואָלט (wolt)

źródła: