хищник

хищник (język bułgarski)

хищник (1.1)

transliteracja:

hiŝnik

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. drapieżnik, drapieżca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. хищност ż, хищничество n

forma żeńska хищница ż

przym. хищен, хищнически

przysł. хищно, хищнически

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

хищник (język rosyjski)

хищник (1.1)

transliteracja:

hiŝnik

wymowa:

IPA: [ˈxʲiɕːɲɪk], ​

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) zool. drapieżnik, drapieżca

(1.2) przen. drapieżca

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	хи́щник	хи́щники
dopełniacz	хи́щника	хи́щников
celownik	хи́щнику	хи́щникам
biernik	хи́щника	хи́щников
narzędnik	хи́щником	хи́щником
miejscownik	хи́щнике	хи́щниках

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. хищность ż, хищничество n, хищнец m

forma żeńska хищница ż

czas. хищничать ndk.

przym. хищный, хищнический

przysł. хищно, хищнически

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: