ручей

ручей (język bułgarski)

ручей (1.1)

transliteracja:

ručei

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. hydrol. ruczaj, strumień

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) поток

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. ручейче n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ручей (język rosyjski)

ручей (1.1)

transliteracja:

ručej

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) geogr. hydrol. strumień, potok, ruczaj

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	руче́й	ручьи́
dopełniacz	ручья́	ручьёв
celownik	ручью́	ручья́м
biernik	руче́й	ручьи́
narzędnik	ручьём	ручья́ми
miejscownik	ручье́	ручья́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. поручейник m, поручейничек m, поручейница ż, ручейник m

zdrobn. ручеёк m

przym. ручейный

związki frazeologiczne:

лить слёзы в три ручья / плакать в три ручья / рыдать в три ручья → lać łzy, płakać rzewnymi łzami, płakać jak bóbr

etymologia:

uwagi:

źródła: