пушка
пушка (język bułgarski)[edytuj]
- transliteracja:
- puška
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. пушкало n, пушкар m, пушкане n, пушване n
- czas. пушкам ndk., пушвам ndk., пушна dk.
- przym. пушечен
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
пушка (język rosyjski)[edytuj]
- transliteracja:
- puška
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik пу́шка пу́шки dopełniacz пу́шки пу́шек celownik пу́шке пу́шкам biernik пу́шку пу́шки narzędnik пу́шкой пу́шками miejscownik пу́шке пу́шках
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Rosyjski - Fałszywi przyjaciele
- źródła:
пушка (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- puška
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wojsk. rzad. armata, działo
- (1.2) gw. bot. Archangelica officinalis Hoffm.[1][2], dzięgiel litwor, arcydzięgiel litwor
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) гармата
- (1.2) дя́гель ліка́рський, gw. ангелик, ангеліка, бодранка, бугила, бурулька, бучераш, бучереш, бучериш, веретень, вонючка, дятель, дягель, дяглиця, дягільник, дудка, дудник лікарський, дятлиця, діятель, енгелик, коровник, купотина, купир, лугові дудки, перенка, путча, рева, чотирегранник, яглиця, ягелик
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) росли́на
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. пушкар m
- przym. пушкарський
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „Archangelica officinalis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „дягель лікарський” w: Михайло Олексійович Гарбарець, Наталія Михайлівна Гарбарець, Словник наукових і народних назв лікарських рослин України, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2012, ISBN 978-966-10-2359-7, s. 29. W źródle określane jako „народна назва”.
