білгіш

білгіш (język kazachski)

transliteracja:

bilgiş

wymowa:

IPA: [bɘlˈgɘʃ]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) znawca, erudyta

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza		liczba mnoga
mianownik	білгіш		білгіштер
possessivus	білгіштің		білгіштердің
celownik	білгішке		білгіштерге
biernik	білгішті		білгіштерді
miejscownik	білгіште		білгіштерде
ablatyw	білгіштен		білгіштерден
narzędnik	білгішпен		білгіштермен
przynależność
osoba	liczba pojedyncza		liczba mnoga
1. lp	mój	білгішім	moje/moi	білгіштерім
1. lm	nasz	білгішіміз	nasze/nasi	білгіштеріміз
2. lp/lm	twój/wasz	білгішің	twoje/wasze/twoi/wasi	білгіштерің
2. lp/lm grzecz.	pana/pani/państwa	білгішіңіз	pana/pani/państwa	білгіштеріңіз
3. lp/lm	jego/jej/ich	білгіші	jego/jej/ich	білгіштері

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. білгіштік, білу, білім

czas. білу

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: