бібліятэкар

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бібліятэкар (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
bìblìâtèkar
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bibliotekarz[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikбібліятэ́карбібліятэ́кары
dopełniaczбібліятэ́карабібліятэ́караў
celownikбібліятэ́карубібліятэ́карам
biernikбібліятэ́карабібліятэ́караў
narzędnikбібліятэ́карамбібліятэ́карамі
miejscownikбібліятэ́карубібліятэ́карах
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бібліятэка ż, бібліятэчка ż
forma żeńska бібліятэкарка ż
przym. бібліятэчны, бібліятэкарскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „бібліятэкар” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „бібліятэкар” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=бібліятэкар&oldid=7491674”