Przejdź do zawartości

מענטש

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

מענטש (jidysz)

[edytuj]
transliteracja:
YIVO: mentsh; polska: mencz
wymowa:
IPA/mɛnʧ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) człowiek, osoba
(1.2) osobistość, persona
odmiana:
(1.1-2) lp נאָמ מענטש, פּאָס מענטשנס, ד מענטש / מענטשן, אַ מענטש / מענטשן ‖ lm מענטשן
przykłady:
(1.1) וווּנדערט מיך זייער ווי אזוי קען אַ געזונטער מענטש, אַ מענטש וואָס איז בײַם זינען, רעדן אַזעלכעס.‏ → Dziwi mnie bardzo, jak może zdrowy człowiek, człowiek, który jest przy zdrowych zmysłach, mówić coś takiego[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. מענטשיש, מענטשלעך
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. mensch, por. niem. Mensch[2]
uwagi:
źródła: