wymienialność
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
wymienialność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co wymienialne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wymienialność wymienialności dopełniacz wymienialności wymienialności celownik wymienialności wymienialnościom biernik wymienialność wymienialności narzędnik wymienialnością wymienialnościami miejscownik wymienialności wymienialnościach wołacz wymienialności wymienialności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) wymienialność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niewymienialność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wymiana ż, wymiennik m, wymiennikownia ż, wymieniacz m, wymienność ż, wymienianie n, wymienienie n
- czas. wymieniać ndk., wymienić dk.
- przym. wymienialny, wymienny
- przysł. wymiennie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. wymienialny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) канверсуемасць ż
- francuski: (1.1) convertibilité ż
- galicyjski: (1.1) convertibilidade ż
- portugalski: (1.1) convertibilidade ż
- rosyjski: (1.1) конвертируемость ż
- źródła:
- ↑
Hasło „wymienialność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.