wykładowca
wykładowca (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) eduk. osoba prowadząca wykłady na wyższej uczelni[1]
- (1.2) eduk. osoba prowadząca wykłady na kursie[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wykładowca wykładowcy dopełniacz wykładowcy wykładowców celownik wykładowcy wykładowcom biernik wykładowcę wykładowców narzędnik wykładowcą wykładowcami miejscownik wykładowcy wykładowcach wołacz wykładowco wykładowcy
- przykłady:
- składnia:
- (1) wykładowca +B.
- synonimy:
- (1.1) nauczyciel akademicki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wykład m, wykładzik m, wykładnia ż, wykładzina ż, wykładanie n, wyłożenie n
- forma żeńska wykładowczyni ż
- czas. wykładać ndk., wyłożyć dk.
- przym. wykładowy, wykładniczy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Forma w sytuacjach oficjalnych używana także w stosunku do kobiety, ale tylko w lp; w lm używana tylko forma żeńska „wykładowczynie”[3].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lecturer, reader
- arabski: (1.1) محاضر m
- białoruski: (1.1) выкладчык m
- duński: (1.1) forelæser w
- francuski: (1.1) maître de conférences m, chargé de cours m
- koreański: (1.1) 대학 강사
- litewski: (1.1) dėstytojas m
- łotewski: (1.1) pasniedzējs m
- niemiecki: (1.1) Dozent m
- rosyjski: (1.1) преподаватель m
- szwedzki: (1.1) föreläsare w
- ukraiński: (1.1) викладач m
- walijski: (1.1) darlithydd m
- węgierski: (1.1) előadó
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Bogusław Dunaj, Współczesny słownik języka polskiego, t. II, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-264-9, s. 2052.
- ↑ Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 184.
- ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13681-2, s. 1209.