wykładowczyni

wykładowczyni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨkwadɔfˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS: [vyku̯adofčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od wykładowca

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wykładowczyni	wykładowczynie
dopełniacz	wykładowczyni	wykładowczyń
celownik	wykładowczyni	wykładowczyniom
biernik	wykładowczynię	wykładowczynie
narzędnik	wykładowczynią	wykładowczyniami
miejscownik	wykładowczyni	wykładowczyniach
wołacz	wykładowczyni	wykładowczynie

przykłady:

(1.1) Nasza wykładowczyni prawie zawsze się spóźnia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wykład, wykładowca, wykładzik, wykładanie

czas. wykładać ndk.

przym. wykładowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wykładowca + -yni

uwagi:

(1.1) W sytuacjach oficjalnych w stosunku do kobiety bywa używana forma męska „wykładowca”, ale tylko w lp; w lm stosuje się tylko formę żeńską „wykładowczynie”; forma żeńska bywa przez niektórych uważana za deprecjonującą, jednak w przypadku tego rzeczownika przyjęła się i jest powszechnie używana i akceptowana.

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wykładowca

• białoruski: (1.1) выкладчыца ż
• litewski: (1.1) dėstytoja ż

źródła: