wolnomyśliciel

wolnomyśliciel (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna głoszący wolnomyślność

(1.2) filoz. zwolennik wolnomyślicielstwa

(1.3) pot. żart. człowiek wolno myślący, nierozgarnięty

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wolnomyśliciel	wolnomyśliciele
dopełniacz	wolnomyśliciela	wolnomyślicieli
celownik	wolnomyślicielowi	wolnomyślicielom
biernik	wolnomyśliciela	wolnomyślicieli
narzędnik	wolnomyślicielem	wolnomyślicielami
miejscownik	wolnomyślicielu	wolnomyślicielach
wołacz	wolnomyślicielu	wolnomyśliciele

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wolnomyślność ż, wolnomyślicielstwo n

forma żeńska wolnomyślicielka ż

przym. wolnomyślicielski, wolnomyślny

przysł. wolnomyślnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) freethinker; (1.2) freethinker; (1.3) freethinker
• francuski: (1.1) libre penseur m
• hiszpański: (1.1) librepensador m; (1.2) librepensador m
• niemiecki: (1.2) Freidenker m
• nowogrecki: (1.1) ελευθερόφρωνας m, ελευθερόφρων m; (1.2) ελευθερόφρωνας m, ελευθερόφρων m
• tajski: (1.1) นักคิดเสรี (nák kít săy.ree)

źródła: