wisielec

wisielec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ciało człowieka, który się powiesił albo został powieszony

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wisielec	wisielcy
dopełniacz	wisielca	wisielców
celownik	wisielcowi	wisielcom
biernik	wisielca	wisielców
narzędnik	wisielcem	wisielcami
miejscownik	wisielcu	wisielcach
wołacz	wisielcu / podn. wisielcze	wisielcy
depr. M. i W. lm: (te) wisielce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wieszać, powiesić, wisieć ndk.

rzecz. powieszenie n, zawiesina ż

związki frazeologiczne:

w domu wisielca nie mówi się o sznurze

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) вісельнік m, шыбенік m
• czeski: (1.1) oběšenec m
• hiszpański: (1.1) ahorcado m
• karpatorusiński: (1.1) віселець m
• nowogrecki: (1.1) κρεμασμένος m
• rosyjski: (1.1) висельник m
• słowacki: (1.1) viselec m

źródła: