wig

wig (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲik], AS: [vʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) hist. polit. członek brytyjskiego stronnictwa politycznego istniejącego od końca XVII wieku do wieku XIX; zob. też Brytyjska Partia Wigów w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wig	wigowie
dopełniacz	wiga	wigów
celownik	wigowi	wigom
biernik	wiga	wigów
narzędnik	wigiem	wigami
miejscownik	wigu	wigach
wołacz	wigu	wigowie
depr. M. i W. lm: (te) wigi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

wig (język angielski)

wigs (1.1)

wymowa:

IPA: /wɪɡ/, enPR: wĭg, SAMPA: /wIg/

wymowa amerykańska^ⓘ

homofon: Whig (dialekty z utożsamieniem wine-whine)

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) peruka

odmiana:

(1.1) lp wig; lm wigs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. periwig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: