trybulacja
trybulacja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. zmartwienie, niepokój, kłopot[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trybulacja trybulacje dopełniacz trybulacji trybulacji / przest. trybulacyj celownik trybulacji trybulacjom biernik trybulację trybulacje narzędnik trybulacją trybulacjami miejscownik trybulacji trybulacjach wołacz trybulacjo trybulacje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zmartwienie, niepokój, kłopot, ambaras, frasunek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. tribulatio[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zmartwienie
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „trybulacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
