trinio
trinio (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1) trinio, trīnĭōnis (deklinacja III)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trīnĭō trīnĭōnēs dopełniacz trīnĭōnis trīnĭōnum celownik trīnĭōnī trīnĭōnibus biernik trīnĭōnem trīnĭōnēs ablatyw trīnĭōne trīnĭōnibus wołacz trīnĭō trīnĭōnēs
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik łacińsko-polski, tomy I-V, praca zbiorowa pod red. Mariana Plezi, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1959-1979, ISBN 8301009241.