transliteracja

transliteracja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtrãw̃slʲitɛˈraʦ̑ʲja], AS: [trãũ̯slʹiteracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. zapis tekstu z użyciem liter innego alfabetu niż alfabet właściwy dla danego języka; zob. też transliteracja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	transliteracja
dopełniacz	transliteracji
celownik	transliteracji
biernik	transliterację
narzędnik	transliteracją
miejscownik	transliteracji
wołacz	transliteracjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. transliterowanie n

czas. transliterować

przym. transliteracyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. transliteration

uwagi:

(1.1) por. transkrypcja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) transliteration
• baskijski: (1.1) transliterazio
• białoruski: (1.1) транслітарацыя ż
• bułgarski: (1.1) транслитерация ż
• duński: (1.1) translitteration w
• esperanto: (1.1) transliterado, transliterumo
• fiński: (1.1) translitterointi
• galicyjski: (1.1) transliteración ż
• hiszpański: (1.1) transliteración ż
• portugalski: (1.1) transliteração ż
• rosyjski: (1.1) транслитера́ция ż
• ukraiński: (1.1) транслітерація ż
• węgierski: (1.1) átírás

źródła: