titonos

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

titonos (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [tʲiˈtɔ̃nɔs], AS: [tʹitõnos], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przen. człowiek sterany, udręczony chorobami i cierpieniami bardzo sędziwej starości[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktitonostitonosowie / titonosi
dopełniacztitonosatitonosów
celowniktitonosowititonosom
bierniktitonosatitonosów
narzędniktitonosemtitonosami
miejscowniktitonosietitonosach
wołacztitonosietitonosowie / titonosi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Titonos mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) wyraz (utworzony od nazwy własnej osoby, użyty w znaczeniu pospolitym) piszemy małą literą[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „Titonos” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „pisownia wyrazów pospolitych od nazw własnych” w: Poradnia językowa PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=titonos&oldid=6863937”