tatarak
tatarak (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Acorus[1], roślina z rodziny obrazkowatych (Araceae[2]), o mieczowatych, zaostrzonych liściach i kłączach zawierających olejki eteryczne, używane w przemyśle perfumeryjnym, spożywczym i w lecznictwie; rośnie na brzegach stawów i potoków[3][4]; zob. też tatarak w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tatarak tataraki dopełniacz tataraku tataraków celownik tatarakowi tatarakom biernik tatarak tataraki narzędnik tatarakiem tatarakami miejscownik tataraku tatarakach wołacz tataraku tataraki
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też tatarakowce w Wikipedii; zob. też tatarak zwyczajny w Wikipedii
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) puškvorec m
- kaszubski: (1.1) szëlp m
- słowacki: (1.1) puškvorec m
- ukraiński: (1.1) аїр m, лепеха ż, лепех m
- włoski: (1.1) acoro m
- źródła:
- ↑
Hasło „Acorus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „Araceae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „tatarak” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „tatarak” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 5,0 5,1 Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 75.
