sztorcem

sztorcem (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃtɔrʦ̑ɛ̃m], AS: [štorcẽm], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) tworząc kąt prosty z jakąś powierzchnią

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) N. lp od: sztorc

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Wyjęte z solanki oscypki ociekają dobę, a jak ociekną, wkłada się je do dymu sztorcem, żeby się trzy, cztery dni wędziły.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) na sztorc, prostopadle

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sztorc

związki frazeologiczne:

stanąć sztorcem • stawać sztorcem

etymologia:

zob. sztorc

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prostopadle

źródła: