szkaradztwo

szkaradztwo (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) szkaradna osoba lub rzecz

(1.2) podły uczynek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkaradztwo	szkaradztwa
dopełniacz	szkaradztwa	szkaradztw
celownik	szkaradztwu	szkaradztwom
biernik	szkaradztwo	szkaradztwa
narzędnik	szkaradztwem	szkaradztwami
miejscownik	szkaradztwie	szkaradztwach
wołacz	szkaradztwo	szkaradztwa

przykłady:

(1.1) To kot naznosi nam tych szkaradztw na wycieraczkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) brzydactwo, szkarada, szkaradstwo, szkaradzieństwo

(1.2) podłość, szkaradzieństwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zeszkaradnienie n, szkarada ż, szkaradnica ż, szkaradnienie n, szkaradnik mos, szkaradność ż, Szkaradowo n, szkaradstwo n, szkaradziejstwo n, szkaradzieństwo n

czas. szkaradnieć ndk., zeszkaradnieć dk.

przym. szkaradny

przysł. szkaradnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: