szkandela
szkandela (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. flaszka albo płaskie naczynie napełniane gorącą wodą lub węglami, służące do ogrzewania pościeli[1][2]
- przykłady:
- (1.1) I jak nagrzana szkandela pierzynie, tak ona oddaje ciepło lądowi? – upewniła się. – Tak. Oddaje ciepło… Co to jest szkandela? – Nie znacie tego? – Wytrzeszczyła oczy.[3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. scaldaletto[4] < wł. scaldare → ogrzewać, rozgrzewać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bed warmer
- baskijski: (1.1) berontzi
- francuski: (1.1) bassinoire ż
- niemiecki: (1.1) Bettwärmer
- włoski: (1.1) scaldaletto m, scaldino m
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Warszawa 2004, s. 264.
- ↑ Andrzej Pilipiuk, Oko Jelenia II: Srebrna łania z Visby, Fabryka Snów
- ↑ Halina Zgółkowa, Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, s. 328
