synchron

synchron (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsɨ̃nxrɔ̃n], AS: [sỹnχrõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zgrywanie muzyki, efektów dźwiękowych na jedną taśmę lub płytę

(1.2) zob. synchronia

odmiana:

przykłady:

(1.2) Powstawał jakiś niezwykły synchron pomiędzy muzyką, tekstami, atmosferą, która tam jest, i rozpadającą się chatką Marusi (…).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. synchronia ż, synchronizacja ż, synchronizowanie n

czas. synchronizować ndk.

przym. synchroniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

synchron (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [zʏnˈkʁoːn]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) synchroniczny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der synchrone ein synchroner synchroner	die synchrone eine synchrone synchrone	das synchrone ein synchrones synchrones	die synchronen synchronen synchrone
Gen.	słaba mieszana mocna	des synchronen eines synchronen synchronen	der synchronen einer synchronen synchroner	des synchronen eines synchronen synchronen	der synchronen synchronen synchroner
Dat.	słaba mieszana mocna	dem synchronen einem synchronen synchronem	der synchronen einer synchronen synchroner	dem synchronen einem synchronen synchronem	den synchronen synchronen synchronen
Akk.	słaba mieszana mocna	den synchronen einen synchronen synchronen	die synchrone eine synchrone synchrone	das synchrone ein synchrones synchrones	die synchronen synchronen synchrone
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Synchronisieren n, Synchronisierung ż

czas. synchronisieren

przym. synchronisiert

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: