sti

sti (język duński)

wymowa:

Dania: ['sdiˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ścieżka

(1.2) chlew

(1.3) inform. ścieżka

odmiana:

(1.1) en sti, stien, stier, stierne

przykłady:

(1.1) Stien havde da eksisteret i mange år uden navn. → Ścieżka istniała bez nazwy od wielu lat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vej

(1.2) svinesti

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) gå på krigsstien → wkroczyć na wojenną ścieżkę, være på krigsstien → być na wojennej ścieżce

etymologia:

st.nord. stígr

uwagi:

(1.3) por. stald

źródła:

sti (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ścieżka

odmiana:

(1.1) en sti, stien, stier, stiene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: