sponiewierać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sponiewierać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌspɔ̃ɲɛˈvʲjɛraʨ̑], AS[spõńevʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) książk. bardzo kogoś upokorzyć, znieważyć
(1.2) książk. sprawić, że ktoś lub coś jest w bardzo złym stanie, kondycji; zmaltretować, zniszczyć

czasownik zwrotny sponiewierać się

(2.1) pot. upić się do nieprzytomności, doprowadzić się pijaństwem do złego stanu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(2.1) Ale Maniek się wczoraj sponiewierał, ciekawe, jak trafił do domu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sponiewieranie n, poniewierka ż
czas. poniewierać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: