sorabizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sorabizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[sɔˈrabʲism̥], AS[sorabʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka dolnołużyckiego lub górnołużyckiego; zob. też sorabizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) sorabizm semantyczny • sorabizmy w języku polskim
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) slawizm
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sorabistyka ż, sorabista mos, sorabistka ż
przym. sorabistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. SorabesŁużyczanie[2][3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
(1.1) zobacz też: publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „polskie sorabizmy” w: Poradnia językowa PWN.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Hasło „sorabizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „sorabizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.