smutna prawda

smutna prawda (język polski)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) stan rzeczy, fakt, który kogoś rozczarowuje, z którym niełatwo się pogodzić; niepożądane realia – takie, które ktoś chciałby aby były inne

odmiana:

przykłady:

(1.1) Czy może dlatego, że sobie zdałem sprawę, że jest to prawda, smutna prawda, której się obawiam i… wstydzę?

(1.1) Smutna prawda jest jednak taka, że większość z nas nie dostałaby takiej szansy od nikogo ze swojego otoczenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: