siedlaczka

siedlaczka (język polski)

wymowa:

IPA: [ɕɛˈdlaʧ̑ka], AS: [śedlačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) drewniana, zaokrąglona łopatka służąca w gospodarstwie do nabierania zboża, mąki; również do wiania (oddzielenia ziarna od plew).

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	siedlaczka	siedlaczki
dopełniacz	siedlaczki	siedlaczek
celownik	siedlaczce	siedlaczkom
biernik	siedlaczkę	siedlaczki
narzędnik	siedlaczką	siedlaczkami
miejscownik	siedlaczce	siedlaczkach
wołacz	siedlaczko	siedlaczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: