sarna
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
sarna (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. gatunek ssaka parzystokopytnego; zob. też sarna w Wikipedii
- (1.2) bot. pot. sarniak; zob. też sarniak (grzyb) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sarna sarny dopełniacz sarny saren / sarn[1] celownik sarnie sarnom biernik sarnę sarny narzędnik sarną sarnami miejscownik sarnie sarnach wołacz sarno sarny
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) kaprolli
- alemański: (1.1) Ree n
- angielski: (1.1) deer, roe deer
- baskijski: (1.1) orkatz
- białoruski: (1.1) казуля ż
- bułgarski: (1.1) сърна ż
- chorwacki: (1.1) srna ż
- czeski: (1.1) srnec m
- dolnołużycki: (1.1) sarnja ż
- duński: (1.1) rådyr n
- esperanto: (1.1) kapreolo
- estoński: (1.1) metskits
- fiński: (1.1) metsäkauris
- francuski: (1.1) chevreuil m
- górnołużycki: (1.1) sorna ż
- hiszpański: (1.1) corzo m
- holenderski: (1.1) ree ż/n
- ido: (1.1) kapreolo
- islandzki: (1.1) rádýr n
- kaszubski: (1.1) sarna ż
- kataloński: (1.1) cabirol m
- koreański: (1.1) 노루 (noru)
- niemiecki: (1.1) Reh n
- norweski (bokmål): (1.1) rådyr n
- nowogrecki: (1.1) ζαρκάδι n
- portugalski: (1.1) corça ż
- rosyjski: (1.1) косуля ż
- szwedzki: (1.1) rådjur n
- ukraiński: (1.1) сарна ż
- węgierski: (1.1) őz
- wilamowski: (1.1) rejła
- włoski: (1.1) capriolo m
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑
Hasło „sarna” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
sarna (język hiszpański)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈsaɾ.na]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
sarna (język kaszubski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sarna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sarna (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) sarna, sarnae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sarna sarnae dopełniacz sarnae sarnārum celownik sarnae sarnīs biernik sarnam sarnās ablatyw sarnā sarnīs wołacz sarna sarnae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „sarna” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 605.