samolubność

samolubność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest samolubne; cecha tych, którzy są samolubni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	samolubność	samolubności
dopełniacz	samolubności	samolubności
celownik	samolubności	samolubnościom
biernik	samolubność	samolubności
narzędnik	samolubnością	samolubnościami
miejscownik	samolubności	samolubnościach
wołacz	samolubności	samolubności

przykłady:

składnia:

(1.1) samolubność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. samolubny

przysł. samolubnie

rzecz. samolub mos, samolubstwo n

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. samolubny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: