samolubny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

samolubny (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny dla samoluba
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianowniksamolubnysamolubnasamolubnesamolubnisamolubne
dopełniaczsamolubnegosamolubnejsamolubnegosamolubnych
celowniksamolubnemusamolubnejsamolubnemusamolubnym
bierniksamolubnegosamolubnysamolubnąsamolubnesamolubnychsamolubne
narzędniksamolubnymsamolubnąsamolubnymsamolubnymi
miejscowniksamolubnymsamolubnejsamolubnymsamolubnych
wołaczsamolubnysamolubnasamolubnesamolubnisamolubne
przykłady:
(1.1) Bolek jest samolubny, nigdy nie myśli o kolegach.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) egoistyczny
antonimy:
(1.1) altruistyczny, empatyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samolubstwo n, samolubność ż, samolub m, samolubek m, samolubka ż
przysł. samolubnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. samolub + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=samolubny&oldid=7616347”