rentowność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rentowność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. cecha tego, co rentowne, przynoszące nadwyżkę przychodów nad kosztami; zob. też rentowność w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) rentowność + D.
kolokacje:
(1.1) wysoka / niska / maksymalna / minimalna rentowność • rentowność produkcji / handlu / transakcji / obligacjipróg / wskaźnik rentowności • rentowność aktywówrentowność kapitałów własnych
synonimy:
(1.1) opłacalność, dochodowość, intratność, lukratywność, popłatność, przychodowość, zyskowność, kasowość, złotodajność
antonimy:
(1.1) nierentowność, niedochodowość, nieopłacalność, nieekonomiczność, deficytowość
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. renta ż, rentier m
przym. rentowny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rentowny + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej. Autorzy Wielkiego słownika języka polskiego, podając formy w liczbie mnogiej, umieścili dopisek: „zwykle lp”.[4]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rentowność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rentowność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rentowność” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.