racjonalizm
racjonalizm (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌrat͡sʲjɔ̃ˈnalʲism̥], AS: [racʹi ̯õnalʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) preferowanie w decyzjach argumentów rozumowych (zwłaszcza nad emocjonalnymi)
- (1.2) postawa odrzucająca tezy nie mające uzasadnienia rozumowego, np. wynikające wyłącznie z wiary, tradycji, autorytetu, itp.; zob. też światopogląd racjonalistyczny w Wikipedii
- (1.3) filoz. pogląd uznający za możliwe poznanie prawdy z użyciem samego rozumu; zob. też racjonalizm filozoficzny w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik racjonalizm dopełniacz racjonalizmu celownik racjonalizmowi biernik racjonalizm narzędnik racjonalizmem miejscownik racjonalizmie[1] wołacz racjonalizmie[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1-3) irracjonalizm
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. deracjonalizacja ż, racjonalność ż, racjonalista m, racjonalistka ż, racjonalizowanie n, zracjonalizowanie n
- przym. racjonalny, racjonalistyczny
- przysł. racjonalnie, racjonalistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rationalism; (1.2) rationalism; (1.3) rationalism
- białoruski: (1.1) рацыяналізм m; (1.2) рацыяналізм m; (1.3) рацыяналізм m
- czeski: racionalismus m
- duński: (1.3) rationalisme w
- hiszpański: (1.3) racionalismo m
- nowogrecki: (1.3) ρασιοναλισμός m
- rosyjski: (1.1) рационализм m; (1.2) рационализм m; (1.3) рационализм m
- szwedzki: (1.1) rationalism w; (1.2) rationalism w; (1.3) rationalism w
- ukraiński: (1.1) раціоналізм m; (1.2) раціоналізм m; (1.3) раціоналізм m
- źródła: