rückumlautendes Verb

rückumlautendes Verb (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) gram. czasownik z nieobecnym przegłosem (w odniesieniu do form czasu przeszłego niektórych czasowników słabych)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das rückumlautende Verb (k)ein rückumlautendes Verb rückumlautendes Verb	die rückumlautenden Verben keine rückumlautenden Verben rückumlautende Verben
dopełniacz	des rückumlautenden Verbs (k)eines rückumlautenden Verbs rückumlautenden Verbs	der rückumlautenden Verben keiner rückumlautenden Verben rückumlautender Verben
celownik	dem rückumlautenden Verb (k)einem rückumlautenden Verb rückumlautendem Verb	den rückumlautenden Verben keinen rückumlautenden Verben rückumlautenden Verben
biernik	das rückumlautende Verb (k)ein rückumlautendes Verb rückumlautendes Verb	die rückumlautenden Verben keine rückumlautenden Verben rückumlautende Verben

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Verb

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne

źródła: