punch

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

punch (język angielski)[edytuj]

a punch (2.1)/she punches (1.1) him
a punch (2.2)
a punch (2.3)
a punch (2.3)
punch (2.4) in a bowl
wymowa:
IPA/pʌntʃ/ wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) uderzać, bić pięścią, pot. walić
(1.2) poganiać (np. bydło)[1]
(1.3) przebijać, dziurkować
(1.4) kasować (np. bilet)

rzeczownik

(2.1) uderzenie pięścią, kułak
(2.2) dziurkacz, przebijak
(2.3) kasownik (do biletów)
(2.4) kulin. poncz
odmiana:
(1.1-4) punch, punched, punched, punches, punching
(2.1-3) lp punch; lm punches
(2.4) lp punch; blm
przykłady:
(1.1) He will regret punching me in the face.Będzie żałował, że uderzył mnie w twarz.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fist
(2.2) hole puncher
(2.3) ticket puncher
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. punchline, punch card, punched tape, puncher
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „punch” w: Tadeusz Grzebieniowski, Langenscheidt Polish Pocket Dictionary, Langenscheidt, 1990, ISBN 9780887291098, s. 284.

punch (język włoski)[edytuj]

punch (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. poncz (napój)
odmiana:
(1.1) nieodm., lp punch; lm punch
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ponce
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. punch
uwagi:
źródła: