prymicjant

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prymicjant (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) neoprezbiter odbywający prymicje[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rodzice udzielili prymicjantowi błogosławieństwa.
(1.1) Zazwyczaj prymicjanci od razu zostają proboszczami.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) neoprezbiter
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) prezbiter, kapłan
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prymicje lm nmos, prymicja ż
przym. prymicyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prymicje + -ant < łac. primitiae
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prymicjant” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. www.tgn.diecezja.tarnow.pl