prankster

prankster (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która robi pranki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prankster	pranksterzy
dopełniacz	prankstera	pranksterów
celownik	pranksterowi	pranksterom
biernik	prankstera	pranksterów
narzędnik	pranksterem	pranksterami
miejscownik	pranksterze	pranksterach
wołacz	pranksterze	pranksterzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pranker

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prank m, pranker m

forma żeńska pranksterka ż

przym. prankowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. prankster → dowcipniś, żartowniś

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prankster

źródła:

prankster (język angielski)

wymowa:

IPA: [ˈpraŋkstəɹ]

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wesołek, dowcipniś, figlarz, żartowniś

odmiana:

(1.1) lp prankster; lm pranksters

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trickster

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prank

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: