Przejdź do zawartości

prank

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[prãŋk], AS[prãŋk], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) psikus, figiel, nabranie kogoś
odmiana:
przykłady:
(1.1) Andrzej Duda dał się nabrać na rosyjski prank![1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) zrobić komuś pranka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prankster m, pranksterka ż
przym. prankowy
czas. sprankować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
enPR: prăngk, IPA/præŋk/, SAMPA/pr{Nk/
wymowa australijska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) figiel, psikus, wybryk
odmiana:
(1.1) lp prank; lm pranks
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prankster
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: