prístino

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prístino (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpɾiș.ti.no]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. pradawny, pierwotny, początkowy
odmiana:
(1) lp prístino m, prístina ż; lm prístinos m, prístinas ż
przykłady:
(1.1) La leyenda, como el agua, ha de tornarse cuanto más cercana al manantial, no cuando al cabo de largo y bullicioso curso han sido alteradas su limpieza y claridad prístinas.[1]Legenda - podobnie jak woda - powinna stawać się coraz bliższa źródła, a nie jak po długim i burzliwym biegu zmącone zostały jej pierwotna nieskazitelność i przejrzystość.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) antiguo, originario, primigenio, original, primitivo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. pristĭnus
uwagi:
źródła:
  1. Amós de Escalante, Costas y montañas: diario de un caminante, (1866)