potulność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

potulność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co potulne; cecha tych, którzy potulni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) potulność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uległość, miękkość, pokora, spolegliwość, uniżoność, ustępliwość
antonimy:
(1.1) przekorność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. potulniś m, potulnienie n, spotulnienie n
czas. potulnieć ndk., spotulnieć dk.
przym. potulny
przysł. potulnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. potulny + -ość
uwagi:
Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „potulność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.