potentat

potentat (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ekon. osoba lub instytucja o wysokiej pozycji i znaczeniu

(1.2) daw. możny pan

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	potentat	potentaci
dopełniacz	potentata	potentatów
celownik	potentatowi	potentatom
biernik	potentata	potentatów
narzędnik	potentatem	potentatami
miejscownik	potentacie	potentatach
wołacz	potentacie	potentaci
depr. M. i W. lm: (te) potentaty

przykłady:

(1.1) Fabryczkę kupił austriacki potentat stalowy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) potentat gazowy / miedziany / naftowy / stalowy • potentat branży hutniczej • potentat w handlu kawą

synonimy:

(1.1) magnat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. potentat, niem. Potentat < śr.łac. potentatus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) potentate
• francuski: (1.1) potentat m
• nowogrecki: (1.1) άρχων m, δεσπότης m; (1.2) προύχοντας m, ηγεμόνας m

źródła: