politeistyczny
Wygląd
politeistyczny (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌpɔlʲitɛjiˈstɨt͡ʃnɨ], AS: [polʹitei ̯istyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza i ̯ • akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik politeistyczny politeistyczna politeistyczne politeistyczni politeistyczne dopełniacz politeistycznego politeistycznej politeistycznego politeistycznych celownik politeistycznemu politeistycznej politeistycznemu politeistycznym biernik politeistycznego politeistyczny politeistyczną politeistyczne politeistycznych politeistyczne narzędnik politeistycznym politeistyczną politeistycznym politeistycznymi miejscownik politeistycznym politeistycznej politeistycznym politeistycznych wołacz politeistyczny politeistyczna politeistyczne politeistyczni politeistyczne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Wyjąwszy Palestynę, gdzie zakorzeniony był głęboko monoteizm, wszystkie ludy zjednoczone pod władzą rzymską wyznawały religie politeistyczne[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wielobożny, daw. wielobogi, wielobożeński
- antonimy:
- (1.1) monoteistyczny
- hiperonimy:
- (1.1) religijny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. politeizm m, politeista m, politeistka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) polytheistic
- białoruski: (1.1) політэістычны
- francuski: (1.1) polythéiste
- hiszpański: (1.1) politeísta
- nowogrecki: (1.1) πολυθεϊστικός
- rosyjski: (1.1) политеистический
- słowacki: (1.1) polyteistický
- szwedzki: (1.1) polyteistisk
- ukraiński: (1.1) політеїстичний
- źródła:
- ↑ Olszewski Daniel, Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.